شیوه های قصه گویان در نقل داستانهای قرآنی

روایتگردانی در قصه های عامیانه و داستانهای نوین فارسی

برای «روایت پژوهیِ درزمانی» عرصه های گوناگونی را می توان متصور شد که گونه شناسیِ روایت در دوره های تاریخی مختلف یکی از آنهاست، و جستن پیشینه ی فنون داستان پردازیِ نوین در قصه های عامیانه ی بومی یکی دیگر. در همین راستا و با این گمان که حتا در صورت تغییر کارکرد یا چه بسا نقش باختگیِ کاملِ روایت نماهای شفاهی، باید آثاری از آنها در رمان و داستان کوتاه فارسی به جا مانده باشد، نگارنده ی مقاله ی حاضر بر آن...

تأثیر قصه های قرآنی بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان

پژوهش حاضر، تحقیقی نیمه‌تجربی از نوع‌ پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل و دارای مرحله پی‌گیری است. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی تأثیر قصه‌های قرآن بر پیشرفت تحصیلی‌ ‌دانش‌آموزان بوده است. جامعۀ مورد مطالعه شامل کلیه دانش‌آموزان پسر پایه دوم متوسطه منطقه 5 شهر تهران در سال تحصیلی 1395- 1394 بوده است از بین آنان، با بهره‌گیری از روش نمونه‌برداری چندمرحله‌ای‌، تعداد60 نفر از دانش‌آموزانی که آزمون...

آشنایی زدایی از داستانهای قرآنی در دیوان خاقانی

  خاقانی از شاعران صاحب سبک است، اندیشه‌های خاصی در شعر و شاعری دارد و بر بسیاری از علوم رایج روزگار خود مسلط است. دین و مضامین دینی بسامد فراوانی در دیوان وی دارد و داستانهای منقول از قرآن کریم و یا داستانهای دینی که در قرآن کریم هم به آن اشاره نشده و در تفاسیر یا قصص پیامبران آمده است، تجلّی خاصی در دیوان شاعر دارد. در دیوان خاقانی داستانهایی از زندگی آدم تا خاتم با تنوعهای بیانی و در قالب تاب...

بررسی تطبیقی زن مدارانه ی قصه های هزار و یک شب و داستانهای آسیایی گوبینو

چکیده ادبیات آیینهی هر اجتماع انسانی است و توجه به سیمای زن در ادبیات هر فرهنگ میتواند گویای جایگاه زن در اجتماع خویش باشد. بررسی ادبیات متاسفانه بیانگر این مطلب است که این آیینه تصویر زیبایی از زنان به خوانندهی خود ارائه نمیدهد. این اصل در داستانهایی با ریشهی هندی بیشتر نمود پیدا میکند، چرا که آیین هندو با مردسالاری و زنستیزی همراه بوده است. هزار و یک شب نیز با ریشهای هند و ایرانی از این قاعده...

پژوهشی درباره شیوه فنی داستانهای کلیله و دمنه

کنکاشی بوم– جامعه‌شناختی در قصه قرآنی صالح و ناقه‌الله

این نوشتار با دو رویکرد توصیفی و تحلیلی- هرمنوتیکال، قصه صالح را در سپهرمعرفتی معاصر بازخوانی نموده و در قرائتی زیست­محیطی- جامعه­شناختی، طبیعت (محیط غیر انسان­ساخت)، به مثابه ناقه­الله دیروزین و امروزینی تلقی شده است. نتیجه آن که محیط غیر انسان­ساخت (ناقه­الله) سهمی از منابع حیات (آب و ...) داشته و به ویژه امروزه در برابر جنون تولید ومصرف مدرنیسم- اومانیسم؛ نیازمند توجه، مراقبت و پرستاری ویژه­...